Wednesday 28 April 2010

Κική Δημουλά


Γεννήθηκε το 1931 στην Αθήνα, όπου και ζεί. Παντρεύτηκε τον μαθηματικό και ποιητή Άθω Δημουλά, με τον οποίο απέκτησε δύο παιδιά. Εργάστηκε ως υπάλληλος στην Τράπεζα της Ελλάδος. Το 2002 εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Θέματα που κυριαρχούν στα ποιήματά της είναι η απουσία, η φθορά, η απώλεια, η μοναξιά και ο χρόνος. Χαρακτηριστικά της ποίησής της είναι η προσωποποίηση αφηρημένων εννοιών, η ασυνήθιστη χρήση κοινών λέξεων και η πικρή φιλοπαίγμων διάθεση.
Εξομολογείται η ίδια:
Δεν νιώθω δημιουργός. Πιστεύω ότι είμαι ένας έμπιστος στενογράφος μια πολύ βιαστικής πάντα ανησυχίας, που κατά καιρούς με καλεί και μου υπαγορεύει κρυμμένη στο ημίφως ενός παραληρήματος, ψιθυριστά, ασύντακτα και συγκεκομμένα, τις ακολασίες της με έναν άγνωστο τρόπο ζωής. Όταν μετά αρχίζω να καθαρογράφω, τότε μόνον, παρεμβαίνω κατ’ ανάγκην: όπου λείπουν λέξεις, φράσεις ολόκληρες συχνά και το νόημα του οργίου, προσθέτω εκεί δικές μου λέξεις, δικές μου φράσεις, το δικό μου όργιο στο νόημα, ότι τέλος πάντων έχει περισσέψει από δικές μου ακολασίες με έναν άλλον, άγνωστο τρόπο ζωής.

Φωτογραφία 1948
Κρατώ λουλούδι μάλλον.
Παράξενο.
Φαίνεται από τη ζωή μου
πέρασε κήπος κάποτε.
Στο άλλο χέρι
κρατώ πέτρα.
Με χάρη και έπαρση.
υπόνοια καμιά
ότι προειδοποιούμαι για αλλοιώσεις,
προγεύομαι άμυνες.
Φαίνεται από τη ζωή μου
πέρασε άγνοια κάποτε.
Χαμογελώ.
Η καμπύλη του χαμόγελου,
το κοίλο αυτής της διαθέσεως,
μοιάζει με τόξο καλά τεντωμένο,
έτοιμο.
Φαίνεται από τη ζωή μου
πέρασε στόχος κάποτε.
Και προδιάθεση νίκης.
Το βλέμμα βυθισμένο
στο προπατορικό αμάρτημα:
τον απαγορευμένο καρπό
της προσδοκίας γεύεται.
Φαίνεται από τη ζωή μου
πέρασε πίστη κάποτε.
Η σκιά μου, παιχνίδι του ήλιου μόνο.
Φοράει στολή δισταγμού.
Δεν έχει ακόμα προφθάσει να είναι
σύντροφός μου ο καταδότης.
Φαίνεται από τη ζωή μου
πέρασε επάρκεια κάποτε.
Συ δεν φαίνεσαι.
Όμως για να υπάρχει γκρεμός στο τοπίο,
για νά έχω σταθεί στην άκρη του
κρατώντας λουλούδι
και χαμογελώντας,
θα πει πως όπου νά 'ναι έρχεσαι.
Φαίνεται από τη ζωή μου
ζωή πέρασες κάποτε.

20 comments:

  1. Καλησπέρα Κώστα. Πάντα ενδιαφέρουσες οι αναρτήσεις σου. Πάντα διαβάζω ευχάριστα τις αναφορές σου στους ποιητές μας και ότι αναρτάς από τα έργα τους.
    Νάσαι καλά..
    Καλό βράδυ.
    Κωστής

    ReplyDelete
  2. Τι να πω για αυτό το θεϊκό άγγιγμα της Κικής Δημουλά στην Ψυχή μας που χανεται σε αναζητήσεις...
    Την λατρευω...
    Την έχω τοποθετημενη εκει ψηλά και θελω λίγο να αγιξω το μακρύ φόρεμα της διάφανης έμπνευσής της...

    Όσο πίνω τις λέξεις της, τόσο νιώθω ότι την προηγούμενη φορα που την αναγνωσα, κατι μου διέφυγε... και έχασα όλο το νοημα.. και ανακαλύπτω νέα πτυχη κατω από την προθεσή της...

    Πολυδιάστατη... αισθαντική.... να μη χωραει πουθενα... ούτε τη σκεψη του αναγνωστη, που αβίαστα την επιμηκύνει για να χωρέσουν οι αλληγορίες και τα νοηματα που μπλέκει τόσο δεξιότεχνα πάνω στο λευκο χαρτι της ποιητικής δημιουργίας.... και το γεμίζει χρωματα... ηλιοβασιλέματα δέους... και εμβαθύνσεις μέχρι το άπειρο βάθος του ουρανού της Φαντασίας...

    Κώστα, υπεροχη επιλογή, που αν δεν είχε γίενι θα σημειωνόταν ένα κενό παραληψης...

    ΣΟυ αφηνω τα φιλια μου.... με συγκινήσεις..

    ReplyDelete
  3. http://evangeliaf.blogspot.com/2009/06/blog-post_18.html

    http://evangeliaf.blogspot.com/2009/02/blog-post.html

    Αγαπημένη Κ. ΔΗΜΟΥΛΑ......

    Να είσαι καλά Κώστα!....
    Τέλεια η αναφορά σου!!!!!

    ReplyDelete
  4. Η γλώσσα της είναι αφοπλιστική, και κόβει σαν μαχαίρι που φθάνει στα βαθύτερα του έσω ανθρώπου πριν ακόμη τα έχουμε αναγνωρίσει.
    Λατρεύω τις Λέξεις της!

    ReplyDelete
  5. Naturedigital
    Σ' ευχαριστώ πολύ. Την καλημέρα μου.

    ReplyDelete
  6. Κάκια Παυλίδου
    Υπέροχη, Κάκια μου, πραγματικά με συγκλονίζει. Όπως πολύ σωστά λες θεϊκό άγγιγμα. Ακούω τελευταία ότι θα πρέπει να προταθεί για Νόμπελ λογοτεχνίας. Σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια. Μαζί ανιχνεύουμε τους δρόμους της ποίησης που τόσα μας προσφέρουν. Καλημέρα.

    ReplyDelete
  7. Eva F.
    Σ' ευχαριστώ, πράγματι θεωρώ την ποιήτρια πολύ σημαντική, αλλά και το συγκεκριμένο ποίημα μου αρέσει ιδιαίτερα. Καλή σου μέρα.

    ReplyDelete
  8. Ρεγγίνα
    Πιστεύω ότι το τραγικό της στοιχείο με την μικρή δόση ειρωνείας καταλήγουν σε ένα εκρηκτικό αποτέλεσμα. Αυτή η κατάληξη του ποιήματος "Φαίνεται από τη ζωή μου
    ζωή πέρασες κάποτε" σε αφήνει άναυδο. Καλή σου μέρα.

    ReplyDelete
  9. Ένα φοβερό δοκίμιο του καταπληκτικού Νίκου Δήμου, για την Κική Δημουλά:

    Δοκίμιο για την Κική

    Ωραία η αφορμή σου Κώστα ...

    ReplyDelete
  10. negentropist
    Σ' ευχαριστώ για τις παρεμβάσεις σου και για παράλληλους δρόμους που μας προτείνεις για να ανακαλύψουμε την ποιήτρια. Καλή μέρα.

    ReplyDelete
  11. Τι να πω και εγώ για την Κική,
    Πιστεύω εγκαθιδρύει νέα σχολή στην ποίηση.
    Χαίρομαι! Που αναγνωρίζεται έγκαιρα και εύχομαι αυτό που αναφέρεις για το Νόμπελ να ισχύει.

    Καλό απόγευμα.

    ReplyDelete
  12. Κωνσταντίνος Κόλιος
    Και γώ το εύχομαι Κωνσταντίνε γιατί είναι μοναδική.
    Καλή μέρα και καλό μήνα.

    ReplyDelete
  13. Ανθόκηπος αληθινός
    η κάθε ανάρτηση σου,
    αντανακλούν αισθήματα
    Κώστα απ΄ τη ψυχή σου...

    ReplyDelete
  14. ΞΗΜΕΡΑΚΗΣ ΦΑΝΗΣ
    Έτσι είναι, Φάνη μου, είναι μέρος από την ψυχή μου. Καλή σου μέρα.

    ReplyDelete
  15. Ως αναστήθηκε ο Χριστός
    του ζήτησα χατήρι
    να σου'χει πάντα τη χαρά
    μόνιμο μουσαφίρη

    ReplyDelete
  16. greeceland
    Ευχαριστώ για το σχόλιο και Καλή σου μέρα.

    ReplyDelete
  17. Υπέροχο..Αν επιτρέπεται ποιό είναι το e-mail σας;

    ReplyDelete
  18. vas
    Ευχαριστώ πολύ το e-mail μου είναι:
    kos50pap@gmail.com
    Καλή μέρα.

    ReplyDelete
  19. προσεχε τι αντιγραφεις. Φαίνεται από τη ζωή μου
    πέρασε κόπος κάποτε.
    Από τη ζωη σου μπορει να πέρασε κόπος αλλά η δημουλα λέει Φαίνεται από τη ζωή μου
    πέρασε κηπος κάποτε.

    ReplyDelete
  20. Anonymous
    Ευχαριστώ για την παρατήρηση. Η ειρωνεία και η επιθετικότητα θα μπορούσε να λείπει. Μπορείς όμως;

    ReplyDelete