Saturday, 17 April 2010

Τάκης Βαρβιτσιώτης


Γεννήθηκε το 1916 στη Θεσσαλονίκη, όπου και διαμένει μέχρι σήμερα. Σπούδασε νομικά στο Α.Π.Θ. και το 1940 διορίστηκε δικηγόρος, αλλά παρέμεινε αφοσιωμένος αποκλειστικά στην ποίηση. Στα γράμματα εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1936 στο περιοδικό «Μακεδονικές Ημέρες» και πιο δυναμικά μια δεκαετία αργότερα όταν εκδόθηκε το περιοδικό «Κοχλίας». Είναι αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Ο Τάκης Βαρβιτσιώτης δέχτηκε έντονες επιρροές από το καλλιτεχνικό ρεύμα του υπερρεαλισμού (κυρίως από τους Ρεβερντύ και Ελυάρ). Στην ποίησή του κυριαρχούν ονειρικά και φυσιολατρικά στοιχεία, ενώ έντονη είναι η μουσικότητα του λόγου του.

 Είναι η ώρα
Είναι η ώρα που κλείνουν τα παράθυρα
Που η μικρή κόρη της σελήνης
Περνάει ανάμεσα από το φεγγίτη
Πάνω στα νερά της μουσικής

Είναι η ώρα που ένα αόρατο σπαθί
Πλανιέται πάνω από τα χείλη μας
Και δυναμώνει η λάμψη των φιλιών
Που η μαύρη νύχτα ξεπετιέται από τ' αρμάρια
Και βουλιάζουν οι στέγες κάτω από την πάχνη των πουλιών

Είναι η ώρα που κυλάει μέσα στις φλέβες μας
Το αίμα όλων των αγαπημένων μας νεκρών
Και που ευωδιάζουν τα λείψανα σαν άνθη πορτοκαλιάς
Που αποτυπώνεται πάνω στα τζάμια
Η κίτρινη κόμη της λησμονιάς

Από τη συλλογή Η ατραπός (1984)
Posted by at
Labels:

23 comments:

  1. ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ17 April 2010 at 21:58

    Νομίζω είναι ένας ποιητής που κατέχει τόσο καλά το "όργανο" όσο λίγοι..
    Ευχαριστούμε τον που μας διδάσκει τις λεπτές αποχρώσεις της γλώσσας!
    Καλησπερίζω!

    ReplyDelete
  2. Anonymous17 April 2010 at 23:52

    This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
  3. Anonymous17 April 2010 at 23:54

    Το βασικό που έχω να πω είναι ένα μπράβο και ένα ευχαριστώ για τις αναρτήσεις σας. Καλά κάνατε και παρουσιάσατε κι ένα σύντομο βιογραφικό του ποιητή. Είναι χρήσιμο να μαθαίνουμε και δυο πράγματα.Πριν λίγες μέρες μιλούσα στο τηλέφωνο για επαγγελματικό λόγο με κάποιον γνωστό δημοσιογράφο που αγνοούσε ότι ο ποιητής(και όχι ο δημοσιογράφος)Μανώλης Αναγνωστάκης δεν ζει. Και τώρα εγώ αγνοούσα την ύπαρξη του ποιητή Βαρβιτσιώτη. Ευτυχώς εδώ πήρα την αφορμή να ψάξω.
    Το μπλογκ σας είναι μια ποιοτική φωλιά.

    ReplyDelete
  4. KOSTAS PAP18 April 2010 at 13:25

    ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ
    Και εγώ σε ευχαριστώ για το σχόλιο, όντως είναι πολύ αξιόλογος ποιητής και πολύ πετυχημένη έκφραση οι λεπτές αποχρώσεις της γλώσσας.
    Καλό μεσημέρι.

    ReplyDelete
  5. ~reflection~18 April 2010 at 14:18

    Μέσα από τα γάργαρα νερά μιας μουσικής το βλέμμα μου καλωσορίζει άλλο ένα Υπέροχο Ταξίδι στο χώρο των Μεγάλων Ποιητών....

    Πού μας πας Κώστα?..

    Δε ρωτάω εγω.... η καρδιά μου που σκίρτησε πανω στο στίχο:

    Είναι η ώρα που ένα αόρατο σπαθί
    Πλανιέται πάνω από τα χείλη μας
    Και δυναμώνει η λάμψη των φιλιών
    Που η μαύρη νύχτα ξεπετιέται από τ' αρμάρια
    Και βουλιάζουν οι στέγες κάτω από την πάχνη των πουλιών...

    Τα φιλιά μου.....

    ReplyDelete
  6. KOSTAS PAP18 April 2010 at 14:41

    Χρωματιστή
    Προσπαθώ να δώσω και τον τόνο της ποίησης ώστε να γίνεται πιο κατανοητή. Δεν είναι το ίδιο εύκολο για όλους φυσικά. Ευχαριστώ πολύ.
    Καλό μεσημέρι.

    ReplyDelete
  7. KOSTAS PAP18 April 2010 at 14:43

    Κάκια Παυλίδου
    Είδες Κάκια, σε τι ταξίδια της ψυχής μας οδηγούν αυτοί οι ποιητές με τις λέξεις τους και την μουσική τους.
    Καλό σου μεσημέρι.

    ReplyDelete
  8. negentropist18 April 2010 at 18:20

    Έξοχος και ευαίσθητος άνθρωπος ... το κενό ανάμεσα στα λόγια είναι εκείνο που συν + κινεί αφάνταστα.

    Κώστα, επίτρεψέ μου να παραθέσω και κάτι άλλο δικό του :

    Σ΄ανακαλύπτω πάλι
    Ω επισκέπτρια νυχτερινή
    Μαστιγωμένη απ' όλους τους ανέμους
    Και υψώνω ένα δέντρο
    Για να στηρίξω τη λύπη μου
    Και ξεδιπλώνω έναν ουρανό
    Για να προετοιμάσω την πτήση μου
    Ίσαμε σένα

    Πόσο μακρύς ο δρόμος
    Για να φτάσω την ερημιά των ματιών σου
    Για ν' ανασύρω τα μάτια σου
    Μέσ' απ΄τη στάχτη του καιρού
    Να ξεχωρίσω τα λόγια σου
    Που ολοένα ξεμακραίνουν
    Και μόλις ακούγονται
    Ίδιο ανατρίχιασμα νερού

    (Τ. Βαρβιτσιώτης, Σ΄ανακαλύπτω πάλι, από τη συλλογή "Η Μεταμόρφωση", 1971)

    Καλησπέρα, με κάτι μουσικό και (τολμώ να πω)όμορφο:

    Roxanne

    Σταύρος

    ReplyDelete
  9. ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ19 April 2010 at 15:49

    ΚΩΣΤΑ πραγματικά ΕΙΝΑΙ Η Ωρα να γνωρίσει κανείς πολύ αξιόλογους ποιητές που δεν γνώριζε, εδώ με την βοήθειά σου. Δεν ξέρεις πόσο σε ευχαριστώ που φέρνεις στην γνώση ή στην μνήμη μας ανθρώπους που λάμπρυναν και συνεχίζουν να τιμούν τα γράμματά μας.
    Και βλέπω δίπλα την φράση από τον VALERY:
    "A poem is never finished, only abandoned." Τι μεγάλη αλήθεια!!
    Ευχαριστώ θερμά Κώστα

    ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ

    ReplyDelete
  10. KOSTAS PAP19 April 2010 at 18:08

    negentropist
    Τι λυρική πίκρα θα έλεγα και σε αυτό το ποίημά του που έγραψες στο σχόλιό σου, τον αγαπώ πολύ.
    Καλό βράδυ.

    ReplyDelete
  11. KOSTAS PAP19 April 2010 at 18:09

    CHRISTOBAL
    Χριστόφορε σε ευχαριστώ πολύ. Αρκετούς ποιητές τους ανακαλύπτω και εγώ και με συναρπάζουν. Μαζί λοιπόν στο ταξίδι της ποίησης.
    Καλό βράδυ.

    ReplyDelete
  12. Vaso Mprataki19 April 2010 at 20:04

    Το είδος της ποίησης που λατρεύω!!!
    Ένα μεγάλο ευχαριστώ για αυτά που μου δόθηκε η ευκαιρία να διαβάσω...και αυτό γιατί και εμείς που ασχολούμαστε με την ποίηση, νομίζω φίλε μου Κώστα ,ότι έχουμε πολλά ακόμα να διδαχτούμε ,από τους άλλους ποιητές .
    Η ποίηση κατά την ταπεινή μου γνώμη δεν έχει ούτε αρχή ...μα ούτε και τέλος ...είναι κάτι σαν το ψιθύρισμα των μυστών, σε τελετές που χάθηκαν μέσα στους αιώνες...

    καλή εβδομάδα!
    Ένα μεγάλο ευχαριστώ για αυτά που νιώθω ότι παίρνω κάθε φορά που περνάω από εδώ!

    ReplyDelete
  13. KOSTAS PAP19 April 2010 at 21:43

    Vaso Mprataki
    Και εγώ σε ευχαριστώ για το πέρασμα. Έχεις δίκαιο, αυτή η συμπυκνωμένη δύναμη της ποίησης μπορεί να δώσει δυνατές συγκινήσεις. Πρέπει να διαβάζουμε πολύ τους άλλους ποιητές για να κερδίσουμε μέσα από τους δικούς τους δρόμους την δικιά μας ωριμότητα.
    Καλό βράδυ.

    ReplyDelete
  14. Unknown24 April 2010 at 21:11

    Καλησπέρα Κώστα. Όπως πάντα όλες οι αναρτήσεις σου έχουν πολύ ενδιαφέρον. Σε παρακολουθώ συνέχεια. Τώρα θάθελα να κάνης μια βόλτα στο blog μου. Με κάλεσαν σ' ένα παιγνίδι και με τη σειρά μου σε καλώ να πάρης μέρος.
    Καλό Σαββατοκύριακο.
    Κωστής

    ReplyDelete
  15. KOSTAS PAP24 April 2010 at 21:36

    Naturedigital
    Σε ευχαριστώ και θα κάνω τη βόλτα στο μπλογκ σου αύριο το μεσημέρι. Καλό βράδυ.

    ReplyDelete
  16. ΞΗΜΕΡΑΚΗΣ ΦΑΝΗΣ25 April 2010 at 22:22

    Ο χώρος αξιόλογος
    μια όμορφη παρέα,
    περνώ και νοιώθω άνετα
    ευχάριστα , ωραία.

    Καλή εβδομάδα σε όλους.

    ReplyDelete
  17. elefterifoni26 April 2010 at 01:27

    Όμορφα λόγια,πέρασμα σε άλλη διάσταση,
    μοσχοβολιές του Απρίλη.....
    Καλό σου βράδυ!

    ReplyDelete
  18. KOSTAS PAP26 April 2010 at 10:19

    Σ' ευχαριστώ Φάνη μου, άλλωστε και γώ είμαι συχνός επισκέπτης του μπλογκ σου.
    Καλή μέρα.

    ReplyDelete
  19. KOSTAS PAP26 April 2010 at 10:20

    dromeas
    Όντως δυνατό ταξίδι σε άλλη διάσταση. Τρυφερός και πικραμένος.
    Καλή μέρα.

    ReplyDelete
  20. celin26 April 2010 at 17:43

    Περα απο το ποιημα κ το πολυ ωραιο/ενδιαφερον ιστολογιο,το οποιο παρακολουθω συχνα,θα ηθελα να σου εκφρασω τα θερμα μου συγχαρητηρια για το κειμενο στο ιστολογιο του OLD BOY...μακαρι να διαβαστει απο οσους το δυνατον περισσοτερους

    ReplyDelete
  21. KOSTAS PAP27 April 2010 at 12:01

    celin
    Σε ευχαριστώ πολύ, να είσαι καλά και καλημέρα.

    ReplyDelete
  22. fractal27 April 2010 at 18:34

    Καλώς σε βρίσκω.
    Ευχαριστώ για το σιωπηλό πέρασμα.
    Αν και η τωρινές στιγμές για μένα, είναι στιγμές περισυλλογής και αναπροσδιορισμού, θα προσπαθήσω να ξαναπεράσω.

    ReplyDelete
  23. KOSTAS PAP27 April 2010 at 18:38

    Σ' ευχαριστώ πολύ και εγώ. Καλό σου βράδυ και καλή περισυλλογή με θετική κατάληξη.

    ReplyDelete

Subscribe to: Post Comments (Atom)