Friday, 15 January 2010

Ερημία

Έξω από μας πεθαίνουν τα πράγματα
Απ΄ όπου να περάσεις νύχτα, ακούς σαν ένα ψίθυρο
Να βγαίνει από τους δρόμους που δεν πάτησες,
Από τα σπίτια που δεν επισκέφτηκες,
Από τα παράθυρα που δεν άνοιξες,
Από τα ποτάμια που δεν έσκυψες να πιης νερό,
Από τα πλοία που δεν ταξίδεψες.

Έξω από μας πεθαίνουν τα δέντρα που δεν γνωρίσαμε.

Ο άνεμος περνά από δάση αφανισμένα.
Πεθαίνουν τα ζώα από ανωνυμία και τα πουλιά από σιωπή.

Τα σώματα πεθαίνουν σιγά - σιγά από εγκατάλειψη.
Μαζί με τα παλιά μας φορέματα μες στα σεντούκια.
Πεθαίνουν τα χέρια, που δεν αγγίξαμε από μοναξιά.
Τα όνειρα, που δεν είδαμε, από στέρηση φωτός.

Έξω από μας αρχίζει η ερημία του θανάτου.

Από την συλλογή "Συνομιλίες"

4 comments:

  1. Συγλονιστικό ποίημα.. Ευχαριστώ.
    Καλό βράδυ..

    ReplyDelete
  2. εξω απο εμας..ζουμε
    τις ζωες των αλλων
    κι ομως
    θα εφτανει απλα να πουμε ενα μεγαλο ΝΑΙ
    μεσα μας..

    υπεροχη δημιουργια..!!!
    καλο βραδυ..

    ReplyDelete
  3. ELENA-BUTTERFLY
    Νομίζω πω έχει μια συγκλονιστική τραγικότητα κάτι σαν απόλυτη κραυγή.

    ReplyDelete
  4. ΚΑΛΥΨΩ
    Έξω από μας, μακάρι, να ζούμε με τις ζωές των άλλων, όχι όμως μέσα από αυτές ούτε μακρυά τους.
    Καλό βράδυ

    ReplyDelete