Tuesday 16 February 2010

Το χρυσάφι

Κάποτε
θα σταματήσουμε
σα μια γαλάζια άμαξα
μέσα στο χρυσάφι
δε θα μετρήσουμε τα μαύρα
άλογα
δε θά έχουμε τίποτα να αθροίσουμε
δε θά έχουμε πια τίποτα
για να μοιράσουμε

κρατώντας
ένα ξύλο
θα περάσουμε
μέσα από τη μαύρη τρύπα
του ήλιου
που θα καίει

16 comments:

  1. Το μόνο θέμα που τσιγκουνεύομαι τον ρεαλισμό.

    ReplyDelete
  2. Χρωματιστή
    Η μαύρη τρύπα του ήλιου, το μαύρο φως, χωρίς να έχουμε τίποτα, έτσι θα αποδράσουμε, κρατώντας ένα ξύλο περισσότερο παρά μία ράβδο χρυσού. Για το σχόλιο δεν είμαι βέβαιος ότι το καταλαβαίνω.
    Καλό σου βράδυ

    ReplyDelete
  3. This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
  4. ΜΩΒ ~~~ΜΩΒ said...

    Γιατι νομιζω οτι ακουω λογια οπως του Αινσταιν μαλλον ειπε¨=δεν ξερω ποτε θα γινει ο τριτος παγκοσμιος πολεμος αλλα αυτο που ξερω ειναι οτι, μετα αυτοι που θα απομεινουν θα εχουν για οπλα ξυλα. καθαρα ρεαλιστικο νομιζω το ποιημα του αν και δεν ξερω της πολιτικες αποψεις η της θρησκευτηκες του Σταχτουρη.Ας πουμε ο Αναγνωστακης εππιρεαστηκε απο τα πιστευω του.

    ReplyDelete
  5. ΜΩΒ ~~~ΜΩΒ
    Ο Σαχτούρης αν και επηρεάστηκε απο τον υπερρεαλισμό, γνωρίστηκε με τον Εγγονόπουλο, δεν είναι υπερρεαλιστής. Είναι, νομίζω, ένας ποιητής αντιηρωϊκός, του παραλόγου και του συμβολισμού. Η γλώσσα των ποιημάτων του είναι απλή, τραγική, απαισιόδοξη και σοβαρή. Τα ποιήματά του είναι εμπνευσμένα απο την περίοδο της κατοχής και της μεταπολεμικής εποχής.
    Καλό σου βράδυ.

    ReplyDelete
  6. Σας ευχαριστω πολυ τιμη μου να μαθαινω ,καλο σας βραδυ.

    ReplyDelete
  7. Kαλησπέρα.
    Εννοώ ότι ενώ γενικα είμαι πολύ ρεαλίστρια και τα πράγματα τα δέχομαι όπως ακριβώς είναι, χωρίς ωραιοποιήσεις και απαλλαγές, στο συγκεκριμένο κλείνω τα μάτια και αρνούμαι να το κοιτάξω. Είναι το μόνο θέμα που αντιμετωπίζω απαξιωτικά, το σνομπάρω για να παρηγοριέμαι ότι δεν υπάρχει.

    ReplyDelete
  8. Χρωματιστή
    Το ότι δέχεσαι τα πράγματα όπως είναι, χωρίς ωραιοποιήσεις είναι πάρα πολύ θετικό, στο βαθμό μάλιστα που έτσι κανείς δύσκολα απογοητεύεται.
    Καλή μέρα

    ReplyDelete
  9. "Ένας μπαξές γεμάτος αίμα
    είν΄ο ουρανός
    και λίγο χιόνι
    έσφιξα τα σκοινιά μου
    πρέπει και πάλι να ελέγξω
    τ΄αστέρια
    εγώ
    κληρονόμος πουλιών
    πρέπει
    έστω και με σπασμένα φτερά
    να πετάω"
    Μ.Σαχτούρης

    Την καλησπέρα μου

    ReplyDelete
  10. Eva Neocleous
    Ευχαριστώ για το πέρασμα και φυσικά για τους στίχους. Καλή σου μέρα.

    ReplyDelete
  11. Είσαι μέσα
    Κανείς δε βρίσκεται εκεί που περήφανεύoνται οι αμυγδαλιές και συνομιλούν με τον ‘ηλιο, για να σε προσκαλέσει
    Έχουν ένα ύφος νικητή που λείπει από το πρόσωπο σου εδώ και μέρες
    Σε ποια νερά προσπαθείς να βουτήξεις πάλι χωρίς να τα γνωρίζεις, γιατί σε αγνοείς
    Κύκλοι, κύκλοι μόνο αυτοί σε προσκαλούν μόνο με αυτούς συνομιλείς
    Και παρηγοριά βρίσκεις μέσα στους κύκλους όταν είσαι.
    unknown arthor

    ReplyDelete
  12. Είσαι μέσα
    Κανείς δε βρίσκεται εκεί που περήφανεύoνται οι αμυγδαλιές και συνομιλούν με τον ‘ηλιο, για να σε προσκαλέσει
    Έχουν ένα ύφος νικητή που λείπει από το πρόσωπο σου εδώ και μέρες
    Σε ποια νερά προσπαθείς να βουτήξεις πάλι χωρίς να τα γνωρίζεις, γιατί σε αγνοείς
    Κύκλοι, κύκλοι μόνο αυτοί σε προσκαλούν μόνο με αυτούς συνομιλείς
    Και παρηγοριά βρίσκεις μέσα στους κύκλους όταν είσαι.
    unknown arthor

    ReplyDelete
  13. KYKNOS
    Διάβασα με ενδιαφέρον την ανάρτηση σου στα σχόλιά μου. Χθές διάβαζα πως στο τέλος ενός έργου ο καλλιτέχνης παρανοεί. Η μοναξιά είναι αναγκαία συνθήκη για την συγγραφή αλλά η απομόνωση είναι μια προσωπική και σεβαστή επιλογή. Το να αγνοείς τον εαυτό σου δεν σημαίνει ότι δεν βρίσκεσαι σε μία βασανιστική αναζήτηση.
    Καλή μου μέρα.

    ReplyDelete
  14. Ευχαριστω πολυ για τα σχολια.Θέλουν σκέψη και αυτά.Μοναξια και απομόνωση είναι πολύ κοντά και μπορεί να υπάρχουν λόγω συνθηκών και ταυτόχρονα να μετατραπούν σε προσωπική επιλογή.
    Η βασανιστική αναζήτηση έχει διπλά χροιά..βασανιστική ακούγεται αρνητικό..αλλά η αναζήτηση είναι συχνά θετική..
    Το μόνο αρνητικό μάλλον είναι να αγνοεί κανείς τον εαυτό του.Δεν ξέρω αν και αυτό μπορεί να έχει κάποια θετικά στοιχεια..Ολα είναι σχετικά τελικά..το θέμα είναι τι υπερτερεί τελικά καθώς και η τελική έκβαση (μαλλον...)αν και καλυτερα να ειναι μακρυς ο δρομος για την Ιθάκη..

    ReplyDelete
  15. Ζητιάνος
    Η νύχτα με έντυσε βασίλισσα
    Μου φόρεσε ένα χρυσό στέμμα με κόκκινα ρουμπίνια
    Όπως στο σχολείο
    Χόρευα γέλαγα, και όλοι ζήλευαν τα πλούτη μου
    Συνεπαρμένη απ τη μουσική και τα πλούτη
    Ξέχασα να θυμηθώ..(να γεμίσω τα ποτήρια )
    και φοβισμένος ζητιάνος γύρισα στη καλύβα μου
    Παρέα με το πρωινό τραγούδι των πουλιών
    Άδεια βρήκα τα ποτήρια από κρασί
    Τα γέμισα με τους φόβους μου
    Και άρχισαν να ξεχειλίζουν
    Τι περίεργο
    Άλλες φορές ήμουν τη νύχτα ζητιάνος και το πρωί βασίλισσα
    Τώρα είμαι μόνο ζητιάνος.

    ReplyDelete
  16. Όμορφο. Καλό βράδυ.

    ReplyDelete