Sunday 21 November 2010

Κική Δημουλά

Γεννήθηκε το 1931 στην Αθήνα, όπου και ζεί. Παντρεύτηκε τον μαθηματικό και ποιητή Άθω Δημουλά, με τον οποίο απέκτησε δύο παιδιά. Εργάστηκε ως υπάλληλος στην Τράπεζα της Ελλάδος. Το 2002 εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Θέματα που κυριαρχούν στα ποιήματά της είναι η απουσία, η φθορά, η απώλεια, η μοναξιά και ο χρόνος. Χαρακτηριστικά της ποίησής της είναι η προσωποποίηση αφηρημένων εννοιών, η ασυνήθιστη χρήση κοινών λέξεων και η πικρή φιλοπαίγμων διάθεση.
Τιμήθηκε το 1972 με το Β' Κρατικό Βραβείο Ποίησης για τη συλλογή Το λίγο του κόσμου, το 1989 με το Α΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης για τη συλλογή Χαίρε ποτέ και το 1995 με το Βραβείο Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών για τη συλλογή Η εφηβεία της λήθης. Η Association Capitale Européenne des Littératures την βράβευσε, τον Μάρτιο του 2010, με το Ευρωπαϊκό Βραβείο Λογοτεχνίας στο πλαίσιο της πέμπτης Ευρωπαϊκής Συνάντησης Λογοτεχνίας. Ποιήματα της έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, τα γαλλικά, τα ισπανικά, τα ιταλικά, τα πολωνικά, τα βουλγαρικά, τα γερμανικά και τα σουηδικά.

Γράμμα

Ό ταχυδρόμος,
σέρνοντας στα βήματά του την ελπίδα μου
μου έφερε και σήμερα σήμερα ένα φάκελο
με τη σιωπή σου.
Το όνομά μου γραμμένο από έξω με λήθη.
Η διεύθυνσή μου ένας ανύπαρκτος δρόμος.
Όμως ο ταχυδρόμος
τον βρήκε αποσυρμένο στη μορφή μου,
κοιτώντας τα παράθυρα που έσκυβαν μαζί μου,
διαβάζοντας τα χέρια μου
που έπλαθαν κιόλας μια απάντηση.
Θα τον ανοίξω με την καρτερία μου
και θα ξεσηκώσω με τη μελαγχολία μου
τα άγραφά σου.
Κι αύριο θα σου απαντήσω
στέλνοντάς σου μια φωτογραφία μου.
Στο πέτο θα έχω σπασμένα τριφύλλια,
στο στήθος σκαμμένο
το μενταγιόν της συντριβής.
Και στα αυτιά μου θα κρεμάσω-συλλογίσου-
τη σιωπή σου.

14 comments:

  1. πολλές οι επιφυλάξεις, οι ενστάσεις για το ένα ή το άλλο της γραφής της, όμως, οφείλει να παραδεχθεί κανείς πως η Δημουλά έχει κατακτήσει την απολύτως δική της γλώσσα και κάθε της ποίημα είναι ένα ιδιαίτερο οικοδόμημα που δεν μοιάζει με κανένα άλλο... κι αυτό που ανήρτησες Κώστα από τα πολύ καλά της... την καλησπέρα μου...

    ReplyDelete
  2. Τι σύμπτωση!! Ο γαμπρός που είναι ηθοποιός και λάτρης της Δημουλά την περασμένη Πέμπτη μου απήγγειλε από στήθους «Το Γράμμα» τούτο το εξαίρετο ποίημα της σημαντικότατης αυτής γυναίκας. Ακούγοντάς το από κείνον προχθές και διαβάζοντάς το εδώ απόψε έχω μια σχεδόν "στερεοφωνική" απόδοση του εξαίσιου κειμένου στην ψυχή μου.
    Ευχαριστώ Κώστα και καλό σου βράδυ.

    ReplyDelete
  3. Αδυνατώ να σχολιάσω... με ηλεκτρίζει η Γραφή της..
    με παγιδεύει στον πλέγμα της προσωποποίησης των Εννοιών και των Άψυχων αντικειμενων....
    Πάνω στην αναγνωση γίνομαι η πένα της και οραματίζομαι πως Υπαρχω σε κόσμους που δε γεννήθηκαν ακομη..
    τουλάχιστον όχι πριν τελειώσει το...Ποίημα...

    Υπεροχη Επιλογή Κώστα....

    αφηνω Υποκλίσεις και αποχωρώ Πλήρης....

    τα φιλιά μου...... ταξιδια σε κοσμους επινόησης...

    ReplyDelete
  4. nimertis
    Συμφωνώ για τις όποιες επιφυλάξεις υπάρχουν για την γραφή της αλλά κάτι με τραβά στα ποιήματά της ίσως μια θλιμένη ειρωνία, ένας σπαραχτικός σαρκασμός και με γοητεύει. Καλή εβδομάδα.

    ReplyDelete
  5. ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ
    Και εγώ σε ευχαριστώ. Η Δημουλά είναι πια μια καταξιωμένη ποιήτρια και την διαβάζουν πολύ οι νέοι. Καλή εβδομάδα.

    ReplyDelete
  6. ~k.a.k.i.a-p.~
    Είναι δύσκολο να μιλήσει κανείς για την ποίησή της. Μπορεί να εκφέρει και επιφυλάξεις. Τα άψυχα στο έργο της αποκτούν ψυχή και βασανίζουν. Και εγώ ταξιδεύω μέσα από τους στοίχους της. Καλή εβδομάδα.

    ReplyDelete
  7. Μ' αρέσει και εμένα η Δημουλά.
    Αυτό το παιγνίδισμα με τις λέξεις
    και τις έννοιες μου ερεθίζει
    τον εγκέφαλο και μου γεννά σκέψεις.

    Έχω διαβάσει πολλούς ποιητές,
    λάτρες κυρίως των λεξικών
    που προσπαθούν να εντυπωσιάσουν
    με ένα περίτεχνο λεξιλόγιο.

    Η Δημουλά όμως δεν είναι κάτι τέτοιο,
    το χάδι της είναι βαθύ,
    πολλές φορές θλιμμένο.
    Οι νέοι (κυρίως κορίτσια) την λατρεύουν.
    Πιστεύω αποτύπωσε την εποχή μας,
    κάτι αδιόρατο που πλανάτε στις σκέψεις μας
    κι υφέρπει στην ψυχή μας
    καθώς περνούμε το γιοφύρι του χρόνου.

    Κι άμα γράφω πολλά για αυτήν
    είναι επειδή γνωρίζω ότι με επηρέασε.
    Σε ότι τέλος πάντων γράφω
    φέρουν λίγο από την σφραγίδα της.

    Καλή βδομάδα να έχουμε.

    ReplyDelete
  8. Κωνσταντίνος Κόλιος
    Συμφωνώ πως έχει έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο να σε κερδίζει. Και πιστεύω και εγώ επίσης πως αρέσει πολύ στους νέους. Και εγώ την διαβάζω και κάθε φορά κερδίζω κάτι. Για την Δημουλά βέβαια υπάρχουν και επιφυλάξεις από κάποιες μεριές αλλά αυτό είναι λογικό. Δεν έχουμε όλοι την ίδια ψυχή για να προσλαμβάνουμε την ποίηση με τον ίδιο τρόπο. Καλή σου εβδομάδα.

    ReplyDelete
  9. Στα σχόλια διαβάζω πως υπάρχουν ενστάσεις για την ποίηση της Δημούλα.
    Πραγματικά δεν καταλαβαίνω το γιατί. Μήπως επειδή είναι ρεαλιστική, αυστηρή και απαλλαγμένη από ωραιοποιήσεις και ρομαντικότητες;
    Για μένα είναι η πιο εύστοχα περιγραφική ποίηση της σκέψης μου. "Γράψε λάθος", "πληθυντικός αριθμός", των σκέψεών μου, των ανησυχιών και των φόβων μου.

    ReplyDelete
  10. Κωστα υπεροχη επιλογη τη λατρευω ...

    ReplyDelete
  11. Χρωματιστή
    Ποτέ οι άνθρωποι δεν θα συμφωνούν για όλα και η αισθητική και η πρόσληψη της ποίησης και ο τρόπος που συγκινούνται διαφέρουν από άνθρωπο σε άνθρωπο. Εμένα μου αρέσει αλλά αφήνω και τους άλλους να κάνουν σχόλια με επιφυλάξεις. Άλλωστε για πόσους και πόσους αναγνωρισμένους πια ποιητές δεν έχουν γίνει τόσα αρνητικά σχόλια. Καλή μέρα.

    ReplyDelete
  12. ΜΑΓΟΣ!
    Ευχαριστώ πολύ. Έχει το δικό της ύφος και γραφή και τους δικούς της φίλους. Καλή μέρα.

    ReplyDelete
  13. Euxaristoyme polu pou mas anadeiknuetai kommatia tis poiisis pou ksexwrisoun.
    Sas kanw link kai to diko mou blog poiisis :

    http://ecstaticpoetrysemeli.blogspot.com

    ReplyDelete
  14. Anonymous
    Ευχαριστώ και γώ με την σειρά μου. Και βέβαια θα επισκευθώ το μπλογκ. Καλή μέρα.

    ReplyDelete