Σ' εσένα που ήρθες
Απ' έναν κόσμο που δεν γνωρίζω
(Μοναδικό άσυλο της λησμονιάς)
Που ο άνεμος σμιλεύει
Στοχαστικά την κατατομή σου
Κι ο χρόνος απομακρύνεται
Τρομαγμένος
Δίχως ν' αγγίζει την όψη σου
Σ' εσένα που είσαι
Ένα κομμάτι νύχτας
Μες στη μοναξιά του κόσμου
Σχεδιάζοντας μεθυσμένα αστέρια
Και πετάγματα πουλιών
Αδιαπέραστη ιδεατή
Λυπημένη
Σαν ένα σύννεφο που βουλιάζει στα έλη
Φάντασμα της ομίχλης
Που σιγοπερπατεί
Τρέχω χαρούμενος
Να σε προϋπαντήσω
Να σε ξαναγεννήσω
Κάτω απ' τον ήλιο
Πιο αληθινή.
Από τη συλλογή Το πέπλο και το χαμόγελο (1963)
Απ' έναν κόσμο που δεν γνωρίζω
(Μοναδικό άσυλο της λησμονιάς)
Που ο άνεμος σμιλεύει
Στοχαστικά την κατατομή σου
Κι ο χρόνος απομακρύνεται
Τρομαγμένος
Δίχως ν' αγγίζει την όψη σου
Σ' εσένα που είσαι
Ένα κομμάτι νύχτας
Μες στη μοναξιά του κόσμου
Σχεδιάζοντας μεθυσμένα αστέρια
Και πετάγματα πουλιών
Αδιαπέραστη ιδεατή
Λυπημένη
Σαν ένα σύννεφο που βουλιάζει στα έλη
Φάντασμα της ομίχλης
Που σιγοπερπατεί
Τρέχω χαρούμενος
Να σε προϋπαντήσω
Να σε ξαναγεννήσω
Κάτω απ' τον ήλιο
Πιο αληθινή.
Από τη συλλογή Το πέπλο και το χαμόγελο (1963)
"Τρέχω χαρούμενος
ReplyDeleteΝα σε προϋπαντήσω
Να σε ξαναγεννήσω
Κάτω απ' τον ήλιο
Πιο αληθινή".
Όμορφα λόγια!
Πολύ όμορφο ποίημα
Να είσαι καλά Κώστα!
Eva F.
ReplyDeleteΝαι αυτή η αχτίδα φωτός στο τέλος είναι δυνατή. Εκεί που μας έχει αποπάρει λίγο, έρχεται η κάθαρση. Καλό βράδυ.
Πως το πιο να σμίξει με την αλήθεια της κοπελας?...
ReplyDeleteΠες μου..
πώς ο Έρωτας μας μεταμορφωνει σε πιο αληθινούς?..
αυτη την τεχνοτροπία δεν την κατανοησα ποτέ..
και όχι μονο αυτην...
μα τωρα με δελέασε ο στίχος...
καληνύχτα Κώστα με όνειρα ποιητικού συνειρμού...
Φίλε μου Κώστα
ReplyDeleteΟύτε τον Βαρβιτσιώτη ήξερα. Έτσι επιβεβαιώνεται περίτρανα αυτό που λέω και πιστεύω ότι δηλαδή προσφορά σου σε μας είναι ανεκτίμητη. Μας συστήνεις σε μάγους της γραφίδας.
Εγώ τουλάχιστον σε ευχαριστώ με όλη μου την καρδιά για τα δώρα σου τούτα.
kakia_p
ReplyDeleteΔεν ξέρω πως ο έρωτας μας μεταμορφώνει αλλά αξίζει τον κόπο. Καλή μέρα.
ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ
ReplyDeleteΧαίρομαι που σου άρεσε ο ποιητής και σε ευχαριστώ πολύ. Καλή μέρα.
Περνώ τακτικά απ' τον χώρο σου
ReplyDeleteκαι ξεψαχνίζω τις ετικέτες,
γιατί άμα διαβάσω Ρίτσο κι άλλους λατρεμένους
μ' ανοίγει η όρεξη και θέλω κι άλλο.
Του Βαρβιτσιώτη διάβασα
κάτι μικρούλια ποιηματάκια παλιά
κι από τότε τα είχα βρει
ενδιαφέροντα.
Καλή βδομάδα Κωστή.
Κωνσταντίνος Κόλιος
ReplyDeleteΚαι εγώ περνώ από τα μέρη σου και διαβάζω τις ωραίες αναρτήσεις σου.
Κωνσταντίνε σε ευχαριστώ πολύ και καλή μέρα.
σαν αντικρύζεις
ReplyDeleteτην ομορφιά
χωρίς τη λειτουργία της σκέψης...
αυθόρμητα
απλά
χαρούμενα
τρέχεις
να την προϋπαντήσεις
πανέμορφο το Ποίημα!
Despina
ReplyDeleteΜέσα από τους δύσβατους δρόμους ίσως σε περιμένει η ανταμοιβή της ομορφιάς. Ποτέ εύκολα, πάντα με πόνο. Καλή μέρα.