Τούτο το σώμα που έλπιζε σαν το κλωνί ν' ανθίσει
και να καρπίσει και στην παγωνιά να γίνει αυλός
η φαντασία το βύθισε σ' ένα βουερό μελίσσι
για να περνά και να το βασανίζει ο μουσικός καιρός.
Το ζεστό νερό μου θυμίζει κάθε πρωϊ
πως δεν έχω τίποτε άλλο ζωντανό κοντά μου.
στις επιλογές σου πάντα μοναδικός Κώστα! καλό χειμώνα εύχομαι...
ReplyDeletenimertis
ReplyDeleteΚαι εγώ σου εύχομαι καλό χειμώνα και σε ευχαριστώ.