Μεγαλώσαμε και είμαστε
πολύ πικραμένοι.
Δεν μας παρηγορεί η υγεία:
μια πλήξη πια
υγιείς εμείς
μόνο για να την ευχόμαστε στους συνανθρώπους.
Δεν μας παρηγορούν τα χρήματα
Εχομε τόσα
που μπορούμε και να τα αγοράσουμε.
Δεν μας παρηγορούν ούτε τα σώματα:
μάς παραδίδονται αφειδώς
γιατί το σφρίγος πάντοτε
ποθούσε τη σοφία.
Είμαστε άνθρωποι πικραμένοι.
Μεγαλώσαμε και είμαστε πολύ
πικραμένοι.
Αυτό μονάχα μάς παρηγορεί.
πολύ πρόσφατα συζητούσα με μια φίλη για τους στίχους αυτούς, Κώστα... είναι κι εκείνης αγαπημένος ο Βαρβέρης... [ο τελευταίος στίχος δεν είναι σαν να οπλίζει κανείς το περίστροφο; έξοχος!!] καλησπέρα!
ReplyDeleteΠαράδοξα αληθινό.
ReplyDeleteΗ "αναγνώριση" της ίδιας πίκρας στον άλλον,ίσως να μας κάνει κάποτε αλληλέγγυους - αν δεν υπάρχει ελπίδα για κάτι άλλο,πιο "δυναμικό".
ReplyDeleteΑγαπημένος ο Γιάννης Βαρβέρης,δεν απορώ που έφυγε τόσο νωρίς.
nimertis
ReplyDeleteΈξοχος και απόλυτος "είμαστε πικραμένοι" αν είναι αυτό παρηγοριά ή αυταπάτη. Καλή μέρα.
ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ
ReplyDeleteΣωστά Χριστόφορε, αληθινή απελπισία. Καλή σου μέρα.
ολα θα πανε καλα...
ReplyDeleteΟι πικραμένοι άλλοι είμαστε εμείς που κοιτούμε τους καθρέφτες. Καλή μέρα.
Πικραμενοι ειμαστε ...ποσο ομως ανθρωποι ειμαστε τελικα?
ReplyDeleteΜΑΓΟΣ!
ReplyDeleteΑυτό είναι υπό διερεύνηση. Θα έλεγα πάντως ότι αυτοί που μπορούν και πικραίνονται, πιο εύκολα γίνονται άνθρωποι.