Κατάλογος σύγχρονων Ελλήνων ποιητών.

Ακολουθεί κατάλογος σύγχρονων Ελλήνων ποιητών, κατ΄ έτος γέννησης και αλφαβητική σειρά επιθέτου.

Πίνακας περιεχομένων

1750 - 1850 

1851 - 1900

1901 - 1930

1931 - Σήμερα

Αριστοτέλης Βαλαωρίτης Μανουήλ Βερνάρδος Ηλίας Ζερβός - Ιακωβάτος Παναγιώτης Κάλας ή Τσοπανάκος Ανδρέας Κάλβος Στέφανος Κανέλλος Σοφοκλής Καρύδης Κωνσταντίνος Κοκκινάκης Αδαμάντιος Κοραής Ανδρέας Λασκαράτος Γεώργιος Λασσάνης Παναγιώτης Ανδρόνικος Μακρής Γεράσιμος Μαρκοράς Αχιλλέας Παράσχος Χριστόφορος Περραιβός Αλέξανδρος Ρίζος Ραγκαβής Διονύσιος Σολωμός Αλέξανδρος Σούτσος Παναγιώτης Σούτσος Ρήγας Φεραίος Μιχαήλ Χουρμούζης Αλέξανδρος Υψηλάντης

1851 - 1900

Τέλλος Άγρας 1899-1944 Θέμος Αμούργης Μιχαήλ Αναστασίου Γεράσιμος Άννινος Μιχ. Αργυρόπουλος Κώστας Βάρναλης Κωστής Βελιμέζης Ηλίας Βουτιερίδης Αντώνης Γιαλούρης Άλκης Γιαννόπουλος Γεώργιος Δελής Ειρήνη Δεντρινού Δημήτρης Δημητριάδης Άγγελος Δόξας Δημήτρης Ευαγγελίδης Αντώνης Ιντιάνος Κωνσταντίνος Καβάφης Μανώλης Καλομοίρης Μιχαήλ Καλυβίτης Λινός Καρζής Κώστας Καρυωτάκης Κώστας Κοντός Τάκης Κοντός Άργης Κορακάς Γιώργης Κουτουμάνος Χρήστος Λαγοπάτης Γιάννης Λεύκης Νίκος Λευτεριώτης Γιώργος Λογοθέτης Ξάνθος Λυσιώτης Λιλή Ιακωβίδου Λορέντζος Μαβίλης Μανώλης Μαγκάκης Θεόδωρος Μακρής Κώστας Μαρίνης Κώστας Μαρκίδης Παναγιώτης Μαυρέας Ιωάννης Μοσχονάς Στράτης Μυριβήλης Γιώργος Νάζος Λέανδρος Παλαμάς Κωστής Παλαμάς Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου Μιχαήλ Πετρίδης Γιώργος Πολίτης Ιάκωβος Πολυλάς Νίκος Προεστόπουλος Ζήνων Ρωσίδης Γιώργος Σεφέρης Σωτήρης Σκίπης Γεώργιος Σουρής Στέλιος Σπεράντζας Νίκος Στρατάκης Γεώργιος Στρατήγης Ιούλιος Τυπάλδος Ρώμος Φιλύρας Γιώργος Φτέρης Κωνσταντίνος Χατζόπουλος Παν. Χρονόπουλος

1901 - 1930

Μάριος Αγγελόπουλος Μιχάλης Αδάμης Γιάννης Αηδονόπουλος Κρίτων Αθανασούλης Έφη Αιλιανού Μανώλης Αλεξίου Χάρης Αλεξίου Κούλης Αλέπης Μαν. Αναγνωστάκης Τάκης Ανθήλης Πέτρος Ανταίος ή Σταύρος Γιαννακόπουλος 1920-2002 Ρένος Αποστολίδης Χρυσούλα Αργυριάδου Σεραφείμ Αρκομάνης Σταύρος Βαβούρης 1925 Ελένη Βακαλό Νάνος Βαλαωρίτης Στέργιος Βαλιούλης Πάνος Βαλσαμάκη Μάρκος Βαμβακάρης Τάκης Βαρβιτσιώτης Γιάννα Βέρα Γ. Βερίτης Νίκος Βίγλας Κώστας Βίρβος Όλγα Βότση Ν. Βρεττάκος Γιώργος Γαβαλάς Πάνος Γαβαλάς Χρ. Γαλατόπουλος Κώστας Γαρίδης Γιώργος Γεραλής Στέλιος Γεράνης Τάσος Γιανναράς Λευτέρης Γιαννίδης Κ. Γιαννόπουλος Νίκος Γκάτσος Νίκος Γκούμας Επαμ. Γονατάς Γιάννης Γουδέλης Γιάννης Δάλλας Νάσος Δετζώρτζης Μηνάς Δημάκης Πέτρος Δήμας Άρης Δικταίος Τάκης Δόξας Καίτη Δρόσου Νίκος Εγγονόπουλος Οδυσσέας Ελύτης Ανδρέας Εμπειρίκος Φώτης Ευαγγελάτος Δημοσθένης Ζαδές Κούλης Ζαμπάθας Αντ. Ζαχαρόπουλος Νίκος Ζουμπουλάκης Μίκης Θεοδωράκης Λ. Θεοδωρόπουλος Βικτωρία Θεοδώρου Γεώργιος Θεοτοκάς Γρηγόρης Θεοχάρης Νίκος Καββαδίας Απόστολος Καλδάρας Γιάννης Καμαρινάκης Ισιδώρα Καμαρινέα Ανδρέας Καμπάς Βύρωνας Καμπέρογλου Μ. Καραγάτσης Γιώργος Καρατζάς Ρένα Καρθαίου Νίκος Καρούζος Τ. Καρούσος Νίκος Καρύδης Γιώργος Κατσίμπας Μήτσος Κατσίνης Μάνος Κατωγυρίτης Γιώργος Καφτατζης Κώστας Κλεάνθους Αστέρης Κοββατζής Χρήστος Κολοκοτρώνης Χρήστος Κουλούρης Μάνος Κράλης Νίκος Κρανιδιώτης Κλείτος Κύρου Γιώργος Κωστάντης Τάσος Λειβαδίτης Αντρέας Λεοντάρης Βασίλης Λιάσκας Μενέλαος Λουντέμης Μήτσος Λυγίζος Απόστολος Μαγγανάρης Αθανασία Μαγιάκου Κώστας Μαϊστράλης Φαίδων Μακρής Χρήστος Μανέττας Α. Μάρταλης Τώνης Μελάς Παναγιώτης Μελτέμης Παύλος Μεράνος Νύσης Μεσσηνέζης Γιώργος Μητσάκης Κλέαρχος Μιμίκος Κώστας Μόντης Γιώργος Μουφλουζέλης Φαίδων Μπαρλάς Ιωάννα Μπουκουβάλα - Αναγνώστου Παντελής Μυλωνογιάννης Γιάννης Νεγρεπόντης Μπάμπης Νίντας Θεόδωρος Ντόρρος Ζάχος Οικονόμου Μέμος Παναγιωτόπουλος Ναπολέων Παπαγεωργίου Δημήτρης Π. Παπαδίτσας Γιώργος Παπαλεονάρδος Τάσος Παπάς Γιώργος Πατριαρχέας Σαράντος Παυλέας Μιχάλης Περάνθης Άντης Περνάρης Πέτρος Πετρής Γ. Πολιτάρχης Νίκος Πολίτης Στάθης Πρωταίος Αχιλλέας Πυλιώτης Νικήτας Ράντος Λευτέρης Ραφτόπουλος Σάκης Ρετσίνας Γιάννης Ρίτσος Χρήστος Σαμουηλίδης Γιώργης Σαράντης Μίλτος Σαχτούρης Ηλίας Σιμόπουλος Τάκης Σινόπουλος Καλλιόπη Σκαρίμπα Θεόδωρος Στυλιανού Νίκος Σφυρόερας Αθηνά Ταρσούλη Κώστας Ταχτσής Βασίλης Τερτίπης Νίκος Τουτουντζάκης Θάνος Τράγκας Στρατής Τσίρκας Βασίλης Τσιτσάνης Γεώργιος Τσουκαλάς Γιώργος Τσούτης Μαρία Φαλαγγά Γεωργίου Αντώνης Φαρμακίδης Γιώργος Φούφας Μάνος Χατζιδάκις Γιώργος Χαρβαλιάς Κώστας Χατιάδης Γιάννης Χονδρογιάννης Δημήτρης Χριστοδούλου Γιώργος Χριστόπουλος Λάμπης Χρονόπουλος Παν. Χρονοπούλου - Πάλμα Κύπρος Χρυσάνθης Ελισσάβετ Ψαρά

1931 - Σήμερα

Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ Δημήτρης Βάρος Κωστής Γκιμοσούλης Δημήτρης Θ. Γκότσης Κατερίνα Γώγου Έλενα Δίκα-Καπρίση Γιάννης Ευθυμιάδης Φαίδων Θεοφίλου Γιώργος Χ. Θεοχάρης Μιράντα Ιωαννίδου-Βοσνάκη Γιώργος Κάρτερ Σπύρος ΚοκκινάκηςΣτάθης Κουτσούνης Δημήτρης Π. Κρανιώτης Δημήτρης Λιαντίνης Εινώ του Εδμαν-Πας Μάνος Λοΐζος Δημήτρης Λυάκος Κωνσταντίνος Μπούρας Πίτσα Μπουρνόζου Μάγδα Νικολαΐδου Δημήτρης Παλάζης Λευτέρης Παπαδόπουλος Λένα Παππά Δημήτρης Ποταμίτης Αλέξης Σταμάτης Ηρακλής Τριανταφυλλίδης Γιάννης Υφαντής Κυριάκος Χαραλαμπίδης

Υπό επεξεργασία

Άλκης Αλκαίος Ορέστης Αλεξάκης Αθανάσης Βέλλης Λουκία Βερροίου - Στεργιάκη Νίκος Βιολάρης Χάρης Βλαβιανός Θοδωρής Βοριάς Μ. Γενίτσαρης Κώστας Γεωργουσόπουλος Έλλη Γιαννοπούλου Γρυπάρης Γεωργία Δαλιανά Θανάσης Δερβενιώτης Κική Δημουλά Γιώργος Δουατζής Ιωάννης Δροσίνης Μάνος Ελευθερίου Γιάννης Ευθυμιάδης Έλλη Ιωαννίδου Ιωάννης Καμπανέλλης Πάνος Καπώνης Γιάννης Καραλής Δημήτρης Καραμβάλης Διονύσης Καρατζάς Γιώργος Καραχάλιος Γιώργος Κάρλας Μάνος Καστέλης Γ. Κατσαρός Γιώργος Κονιτόπουλος Μαρία Καρδάτου Γιώργης Κότσιρας Ηλίας Λάγιος Νίκος Λαδάς Ναπολέων Λαπαθιώτης Γιάννης Λειβαδάς Κώστας Λογαράς Ευτυχία-Αλεξάνδρα Λουκίδου Κοραλία Μακρή Μιλτιάδης Μαλακάσης Νίκος Μαμαγκάκης Γιάννης Μαρκόπουλος Γιώργος Μαρκόπουλος Τζένη Μαστοράκη Αλέξης Μελαχροινός Γιώργος Μετσόλης Μιχαήλ Μήτρας Κώστας Μόντης Τάκης Μουσαφίρης Δήμος Μούτσης Μπάμπης Μπακάλης Αργύρης Μπαρής Βάσος Μπάρμπας Άρης Μπερλής Ρίτα Μπούμη - Παπά Γιάννης Μύραλης Κώστας Ουράνης Άλκης Πάνου Σπύρος Πάντζας Αθηνά Παπαδάκη Κ. Παπαδάκης Πέτρος Παπαδημητρίου Γιάννης Η. Παππάς Γ. Παράσχος Γεώργιος Πεπονάρας Φώτος Πασχαλινός Τίτος Πατρίκιος Μαρία Πατσαλή Σπ. Περιστέρης Μίμης Πλέσσας Ιωάννης Πολέμης Μανόλης Πολέντας Λάμπρος Πορφύρας Δημήτρης Πουλικάκος Μίλια Ροζίδου Βασίλης Ρώτας Ν. Σημηριώτης Ντίνος Σιώτης Ξένη Σκαρτσή Σωκράτης Σκαρτσής Τάκης Σούκας Γιάννης Σπανός Τάσος Σπυρόπουλος Δημήτρης Σταθόπουλος Γ. Στογιαννίδης Έρση Σωτηροπούλου Μαριος Τόκας Πάνος Τούντας Γιώργος Τσακιράκης Χρήστος Τσιάμης Αντώνης Φωστιέρης Νίκος Φωκάς Θανάσης Φωτιάδης Θανάσης Χατζόπουλος Μανόλης Χιώτης Γιώργος Χρονάς Κωνσταντίνος Μπούρας Κώστας

Το Ιερατείο της καλής Ποίησης

Ποιητής: Το πρόσωπο που έχει χαρακτηριστικά, τα οποία συχνά αποδίδονται σε ποιητές όπως ο ρομαντισμός, η ευαισθησία, η ικανότητα να χρησιμοποιούν τον λόγο με τρόπο που συγκινεί και το οποίο γράφει ποιήματα. Λεξικό Γ. Μπαμπινιώτη.

Διαβάζοντας το βιβλίο «Με το Περίστροφο του Μαγιακόφσκι  (Μια συζήτηση για την ποίηση μεταξύ ποιητών)» των εκδόσεων ΕΡΑΤΩ  εντύπωση μου έκανε η όχι τόσο σπάνια άποψη του ποιητή;;; Δ. Αγγελή ότι: «Γι΄ αυτό η ποίηση της εποχής επιπολάζει στα επιφανειακά. Και δυστυχώς οι νέοι τρόποι έκφρασης, ως ένα βαθμό, κάνουν το ίδιο. Δέστε διάφορα ποιητικά blogs  για παράδειγμα, που εξυπηρετούν μόνο την αυτοπροβολή κάποιων, συχνά ανωνύμων, που ακκίζονται ότι είναι ποιητές και θρηνούν για την μη αναγνώρισή τους ανταλλάσσοντας ασύστολα κολακείες και ύβρεις –αυτή είναι η κριτική μας σκέψη, αυτή είναι η ελπίδα μας;»

Ώστε τα μπλογκς εξυπηρετούν κάποιους για την  αυτοπροβολή τους  ενώ η παρουσία του κ. Δ. Αγγελή στο βιβλίο ή όπου αλλού δεν γίνεται για αυτοπροβολή αλλά γίνεται για φιλανθρωπικούς λόγους, ίσως παροχής εμπνευσμένης γνώσης σε άσχετους που θέλουν ίσως  να κάνουν ποιητική καριέρα. Το εγώ του κ Δ. Αγγελή έχει εξασθενήσει σε σημαντικό βαθμό ώστε να αποτελεί πρωτοπορία των ανθρώπων που παρέχουν γνώσεις χωρίς υστεροβουλία.

Η ανωνυμία είναι ένα άλλο ζήτημα που φαίνεται να τον απασχολεί. Μα δεν πέρασε ποτέ από το μυαλό του ότι η ανωνυμία αποτελεί την ύστατη απάρνηση της αυτοπροβολής σε αντίθεση με την δικιά του επωνυμία (από ποιους, γιατί);

«Ακκίζονται ότι είναι ποιητές» μας λέει ο κ Δ. Αγγελής για τους «φτωχούς» αυτούς ανώνυμους διαβόλους, τους βλαμμένους, τα «Μεγαλείων Οψώνια» κατά τον Παπαδιαμάντη. Και ο κ Δ. Αγγελής; Ναρκισσεύεται και καμαρώνει ονομάζοντας τον εαυτό του ποιητή ή όταν στον στενό του κύκλο προσφωνεί ο ένας τον άλλον «ποιητή» ανταλλάσσοντας την κολακεία αυτή σαν ανταμοιβή της συμβατικής αλληλοαναγνώρισης;

Οι μπλογκερ-ποιητές θρηνούν επίσης, κατά τον κ Δ. Αγγελή  για την μη αναγνώρισή τους! Αυτό δεν είναι κατ’ ανάγκη κακό. Κάθε ένας θέλει να αναγνωριστεί το έργο που κάνει είτε είναι λογοτεχνικό είτε άλλο. Να μαντέψω την ευτυχία του κ  Δ. Αγγελή όταν πρωτόγραφε ποιήματα και δεν τον ήξερε ούτε η μητέρα του;

Για το ζήτημα «της ανταλλαγής κολακειών και ύβρεων» ο κάθε άνθρωπος είναι υπεύθυνος για τον τρόπο που παρεμβαίνει στα κοινά με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Δεν έχω διάθεση να απολογηθώ για τον τρόπο που ο κάθε ένας σέβεται τον εαυτό του και τους άλλους. Και φυσικά αυτός δεν είναι ο κανόνας στα μπλογκς  αλλά η εξαίρεση την οποίαν ο κ Δ. Αγγελής απομονώνει για να στοιχειοθετήσει αδίκημα.

Τέλος για το αν «αυτή είναι η κριτική μας σκέψη και η ελπίδα μας» θα ήθελα να σημειώσω ότι  η ποίηση είναι επαναστατική γιατί ανατρέπει κατεστημένα  μέρος των οποίων έχει γίνει  και ο κ Δ. Αγγελής.

Η αξία ενός έργου δεν οδηγεί αυτόματα στην καταξίωση. Μεγάλοι ποιητές λοιδορήθηκαν  στο ξεκίνημά τους για να αναγνωριστούν αργότερα (μερικοί και μετά θάνατο).

Και στο σημείο αυτό θα επικαλεστώ μερικά σχόλια του Παντελή Μπουκάλα από το άρθρο του «Οι τιμητές, οι Απαγορεύοντες και η «Υπερπαραγωγή Στίχων» από την Καθημερινή της 12.7.1991. Λέει λοιπόν ο κ Μπουκάλας για τους ποιητές που απεχθάνεται ο κ Δ. Αγγελής:

Βλάφτουν κανέναν όσοι γράφουν ή νομίζουν ότι γράφουν  με την ψευδαίσθηση ότι απέκτησαν επικοινωνία με την Μούσα; Και μισή λέξη αν κατορθώσουν να ξεσκουριάσουν και σε ένα ξενύχτι αν δοκιμαστούν και παιδευτούν καλό είναι. Αφήστε που από τον πειρασμό της γραφής, μπορεί να πέσουν στον πειρασμό της ανάγνωσης, όπως συνήθως συμβαίνει (qui scribit, bis legit δεν έλεγαν οι Λατίνοι;) οπότε ίσως φτάσουν να διαβάζουν και τα βιβλία όσων τώρα τους κατακρίνουν και τους λοιδορούν, θεωρώντας πάντως αυτονόητο, αν όχι αποκλειστικό, το δικό τους δικαίωμα να εκδίδουν βιβλία.

 Και παρακάτω:

Ταξική λοιπόν και η ματαιοδοξία; Όσοι έχουν φτάσει ήδη στο δέκατο βιβλίο τους, όσοι χάρη στην κοινωνική τους επιφάνεια αποκτούν και λογοτεχνική εικόνα, όσοι έχουν τα μέσα να μην κάνουν συνοικιακές εκδόσεις, αλλά να διαλέγουν μεγάλα εκδοτικά και γνωστούς εξωφυλλάδες  έχουν θεραπευτεί πια; Δεν μπορώ επίσης να γνωρίζω αν τα επιχειρήματα – αναθέματα εναντίον τους τα παράγει ένας ενύπαρκτος αριστοκρατισμός, μια ολιγαρχοφιλία που θέλει να επεκτείνει το κράτος της και στον πνευματικό λεγόμενο χώρο.

Και παρακάτω:

Απόψεις σκληρότατες και μάλιστα απορριπτικές μπορεί να έχει ο καθένας  για τα εκδιδόμενα βιβλία, ποιητικά κ.α. Δεν δικαιούται όμως να χρησιμοποιούν ηθικολογούντα κριτήρια για να τους αποδώσει ανωριμότητα πνεύματος και ψυχής.

Εκτός και αν επιθυμεί να ιδρυθεί υπό την εποπτεία του κάποια ολιγομελής «Ομάδα Ελεγκτών» που θα αποφαίνεται τι αξίζει και τι πρέπει να πετιέται στα σκουπίδια.

Κώστας Παπαποστόλου

Χρόνια Πολλά

Εύχομαι σε όλους και σε όλες Καλές Γιορτές και Ευτυχισμένο το 2011
Κώστας Παπαποστόλου

Γιώργος Σαραντάρης

 Γόνος οικογένειας Ελλήνων εμπόρων που διέμεναν στην Ιταλία, είχε την ευκαιρία να ανατραφεί σε ένα αστικό και σχετικά προοδευτικό, σε σχέση με τα ελληνικά δεδομένα, περιβάλλον. Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνια στην Ιταλία, όπου έζησε από το 1910 έως το 1931. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα ωστόσο, τον κέρδισε η ποίηση. Κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Γιώργος Σαραντάρης εμφορούμενος από συναισθήματα φιλοπατρίας συμμετείχε στον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο στην πρώτη γραμμή του Αλβανικού μετώπου, όπου αρρώστησε από τύφο. Πέθανε ύστερα από την επιστροφή του στην Αθήνα το 1941.

Η ποίηση του Γιώργου Σαραντάρη υπήρξε αρκετά πρωτοποριακή για τα δεδομένα των ιδεών που επικρατούσαν την εποχή του Μεσοπολέμου στους αθηναϊκούς λογοτεχνικούς κύκλους. Υπήρξε λάτρης της λεγόμενης "καθαρής ποίησης". Έχοντας γνώση των ευρωπαϊκών διανοητικών κι αισθητικών ρευμάτων, χρησιμοποίησε στα ποιήματά του τον ελεύθερο στίχο, ενώ στις αναζητήσεις του περιέλαβε προβληματισμούς που έλκουν την επιρροή τους από την ιταλική ποίηση, το έργο του Ντοστογιέφσκι, από τις φιλοσοφικές ιδέες του Νίτσε, του Σαίρεν Κίρκεγκωρ αλλά και από τον υπαρξισμό. Το έργο του δεν συνάντησε ευρεία αποδοχή στην εποχή του, επηρέασε ωστόσο την ελληνική ποίηση βαθιά και ουσιαστικά. Η συμβολή του αναγνωρίστηκε από τον Οδυσσέα Ελύτη, ο οποίος επηρεάστηκε σαφώς από συμβολικές εικόνες που κυριαρχούν στο έργο του Σαραντάρη: γυναίκα, θάλασσα, μοναξιά, ουρανός, πουλιά. Για τον λόγο αυτό, ο νομπελίστας Ελύτης, πέραν του ότι έχει αφιερώσει στον ποιητή το ποίημα Γιώργος Σαραντάρης κάνει ειδική μνεία γι' αυτόν στο έργο του Ανοιχτά Χαρτιά (Ίκαρος 1974) όπου αναφέρει για τον πρόωρο χαμό του ποιητή, αλλά και για την σχέση του με τα λογοτεχνικά σαλόνια της εποχής τα εξής: "Ήταν η μόνη και πιο άδικη απώλεια [...] Θέλω απροκάλυπτα να καταγγείλω το επιστρατευτικό σύστημα που επικρατούσε την εποχή εκείνη και που, δεν ξέρω πως, κατάφερε να κρατήσει στα γραφεία και τις επιμελητείες όλα τα χροντρόπετσα θηρία των αθηναϊκών ζαχαροπλαστείων και να ξαποστείλει στην πρώτη γραμμή το πιο αγνό και ανυπεράσπιστο πλάσμα. Έναν εύθραστο διανοούμενο που μόλις στεκόταν στα πόδια του, που όμως είχε προφθάσει να κάνει τις πιο πρωτότυπες και γεμάτες από αγάπη σκέψεις για την Ελλάδα και το μέλλον της".

 Ἀκόμα δὲν μπόρεσα...

Ἀκόμα δὲν μπόρεσα νὰ χύσω ἕνα δάκρυ
πάνω στὴν καταστροφὴ
δὲν κοίταξα ἀκόμα καλὰ τοὺς πεθαμένους,
δὲν πρόφτασα νὰ δῶ πὼς λείπουνε
ἀπὸ τὴ συντροφιά μου,
πὼς ἔχασαν τὸν ἀέρα ποὺ ἐγὼ ἀναπνέω
καὶ πὼς ἡ μουσικὴ τῶν λουλουδιῶν,
ὁ βόμβος τῶν ὀνομάτων ποὺ ἔχουνε τὰ πράγματα
δὲν ἔρχεται στ᾿ αὐτιά τους·
ἀκόμα δὲν χλιμίντρισαν τ᾿ ἄλογα
ποὺ θὰ μὲ φέρουν πλάι τους.
Νὰ τοὺς μιλήσω,
νὰ κλάψω μαζί τους
καὶ ὕστερα νὰ τοὺς σηκώσω ὄρθιους·
ὅλοι νὰ σηκωθοῦμε σὰν ἕνας ἄνθρωπος,
σὰν τίποτα νὰ μὴν εἶχε γίνει
σὰν ἡ μάχη νὰ μὴν εἶχε περάσει πάνω ἀπὸ τὰ κεφάλια μας.