Γεννήθηκε στην Έμπαρο Ηρακλείου Κρήτης.

Διπλωματούχος ΜΗΧ/ ΓΟΣ ΜΗΧ/ΚΟΣ του Πολυτεχνείου Νεαπόλεως Ιταλίας.

Ζεί στο Ηράκλειο Κρήτης.

ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ (ποίηση)

1) Το τέλος της αθωότητας (Τυποκρέτα Καζανάκης Ηράκλειο)

2) Καθώς κυλά το ρόδινο ποτάμι. '' '' ''

3) Στα απόκρυφα τοπία της μοναξιάς ( υπό έκδοση )

Ενδυμίων

Τελειώνοντας το μέγα φαγοπότι,

αποσταμένος πια να σαλαγάει

τα λάγια αρνιά και να κοιτάει,

τον Λέοντα, τον Ταύρο, τον Τοξότη

τον πήρε ο ύπνος· η ώρια νιότη

καθρέφτισε τους πόθους, ακουμπάει

στο κέλυφος τ' ονείρου, του μιλάει

η Θεά, για ίμερους, κι' αγνότη.

Λαμπρός, λιγνός, γυμνός στην κλίνη,

σε νέφη ονείρων μεθυσμένος,

πλέει απ' τον έρωτα μυρωμένος

ο Ενδυμίων. Ω! να, η έφηβη κλίνει

το μέτωπο, δαμάζοντας τα χείλη

και λάμπει το ανυμέναιο θήλυ.

Αριστομένης Λαγουβάρδος

Από την ποιητική συλλογή

«Το τέλος της αθωότητας»

Της Υπατίας πέταξε η ψυχή

Πέταξε η ψυχή της σοφής Ελληνίδας,

ανάμεσα στις λαλιές των πλασμάτων και τα αρώματα

των λουλουδιών, την στιγμή που έδενε το άρμα του

ο ήλιος στην γή των εσπερίδων, κι’ έσβηνε τον πυρσό του

ο λαμπαδηφόρος φώσφορος.

Κι’ ήρθα μέσα στην θλίψη μου να δώ το ματωμένο

σώμα της Αφροδίτης, που μέσα του στεγάστηκε

η σκέψη του Πλάτωνα η υπέρλαμπρη και ανθισμένη.

Βλέπω άσπρες βάρκες - όμοιες με κύκνους -

να λάμνουν στην χρυσαφί θάλασσα

μέσα σε μια απουσία φορτισμένη με ενθυμήσεις,

και στον Ναό της Γνώσης, αισθάνομαι την ηχώ

από την ομιλία της σοφής Ελληνίδας πάνω στις

‘’Κωνικές τομές του Απολλώνιου’’.

Φεύγω, φεύγω με κομμένα τα πόδια, με το μυαλό

να καταρρέει, αφήνοντας ένα πάλευκο κρίνο

στον ναό όπου άνθισε η σοφία και η ομορφιά.

Από την συλλογή:

‘’Στα απόκρυφα τοπία της μοναξιάς’’

Αριστομένης Λαγουβάρδος

Αθανασόπουλος Θεοφάνης

Βιογραφικό

Εκπαίδευση και κατάρτιση

Πτυχίο Φιλολογίας, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων

Πρακτική Άσκηση, Εφημερίδα Ελευθερία Καλαμάτας

Σεμινάριο Δημιουργικής Γραφής, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων

Σεμινάριο Κινηματογράφου, Καλλιτεχνικό Στέκι Καλαμάτας

Σεμινάριο Ιστορίας της Τέχνης, ΚΕΚ ΠΕ Μεσσηνίας

Σεμινάριο Φωτογραφίας, ΚΕΚ ΠΕ Μεσσηνίας

Εμπειρεία

Εφημερίδα Ελευθερία Καλαμάτας: Διόρθωση κειμένων και διαχείριση διαδικτυακής πλατφόρμας.

Συγγραφή ποίησης.

Μικροί Θεοί

Κοίτα

Ψηλά εκεί στο λόφο
είναι οι -θρόνοι-
των νεκρών μας

Ακόμη στέκουν
και κοιτούν τις πράξεις
των ανθρώπων

Μόνο που δεν μας θέλουν πια
Κι ας μην τους αδικήσουμε - μη ψάξουμε τον λόγο-

Γιατί πως να χωρέσουν οι νεκροί
στη γη των πεθαμένων;

Μονάχα στέκουν
και κοιτούν
είναι οι μικροί θεοί μας

Κ'όλοι μας κάποτε
κι εμείς
μικροί θεοί
κάποιων θεών μεγάλων

Συναυλίες Ψυχών

Η αυτοσχέδια χορωδία των προβολέων,έκαψε την σκηνή κι η φλόγα της,πέρασε τις οθόνες των ματιών μας.

Το μεγάλο πεύκο,που αιώνες τώρα σκεπάζει αμαρτίες και αίματα,στάθηκε αγέρωχο κάτω απ'τη γριά νύχτα.

Η πανάθλια μύγα,έψαχνε να τυραννήσει,το επόμενο θύμα.

Ο ανέμελος τραγουδοποιός,χόρευε στο μαγικό κύκλο,προσπαθώντας,με νοσταλγία,να κοροϊδέψει τη ψυχή του.

Οι νότες του,κατέβασαν το χρόνο απ'το μαραμένο θρόνο,κι εκείνος άρχισε να χορεύει μυητικούς σκοπούς.

Μόλις τον είδαν οι ψυχές,άρχισαν να πάλλονται και η ατμόσφαιρα βάρυνε,απ'τα τσιγάρα και τις προσευχές.

Εξομολόγηση

Μερικές φορές βλέπω τον κόσμο και νιώθω

ότι δεν έχει κάτι,να μου δώσει

-Αυτό με στεναχωρεί-

Κοιτώ τους ανθρώπους με αγωνία